ตอน รักษาความปลอดภัย

สวัสดีครับ เนื่องด้วยสถานะการโควิดระลอก 3 นี้ ทางผม FLET store ได้ทำการหยิบยื่นช่วยเหลือเล็กๆน้อยให้กับคนที่เคยพบเจอทั้งรู้จักและไม่รู้จัก 

ในครั้งนี้ทางพวกผมได้ส่งมอบแก้วทำความเย็นให้พี่ยามที่เจอความร้อนจากอากาศและพิษเศรษฐกิจโควิด ให้ได้ดื่มน้ำเย็นๆอย่างน้อยก็ลดการเข้าไปซื้อน้ำแข็งในร้านสะดวกซื้อไปในตัว

FLET Tumbler ตอนที่รักษาความปลอดภัย

บริเวณทางเข้าหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ท่ามกลางรถสลับกันเข้าออกอยู่เนืองๆ ภาพที่มักเห็นจนชินตา รปภ. เดินสลับกันเข้าออกป้อมปราการเล็กๆอยู่ไม่ขาดสาย เหมือนเป็นงานสบายก็จริงอยู่ ภายใต้ดวงตาและผิวหนังที่แก่ชราลง คืออาชีพที่รักษาชีวิตและทรัพย์สิน หรือเพียงแค่เป็นยามคอยเฝ้าบ้านให้เจ้าของเพียงเท่านั้น

สวัสดีครับพี่ พวกมาจาก FLETกลุ่มเด็กหนุ่มทักทายด้วยความไร้เดียงสา

พี่ทำงานที่นี่มานานยังครับ

“2-3 ปี แล้วไอ่หนุ่มก่อนจะล้มตัวลงนั่งบนโต๊ะไม้ พอหลับแสงแดดลงบ้าง

นั่งก่อนๆ แดดมันร้อน

วันๆ เจอคนเยอะไหมลุงมีความสนิทใกล้ชิดขึ้นจากสรรพนาม

สามสี่สิบคนได้ รถเข้าออกทั้งวัน ยิ่งเสาร์ อาทิตย์ ลุงเดินตลอด ไม่ได้พักหรอกในตาดูอ่อนล้า ไม่แน่ใจว่าจากอายุหรือร่างกาย

แล้วเดี่ยวนี้นะ โควิด กฏระเบียบหมู่บ้านมันก็เยอะ เหนื่อยกว่าเดิมอีกระหว่างพูดตายังคอยชำเลืองป้อมอยู่เป็นระยะ

ยังงี้ลุง ก็ไม่กลัวหรอ Covid เจอคนเยอะทุกวันอ้วนถามอย่างสงสัย ยืนกอดอกเว้นระยะห่าง

กลัวสิน้ำเสียงขึงขังตอบในทันที

มันไม่ได้มีแค่คนในหมู่บ้านนะ คนมาจากข้างนอกอีกมือพลางหยิบยาเส้นในกระปุก กางพันอย่างชำนาน

ไหนจะพวก Grab พวกนี้ วิ่งเข้าออก ทุกวัน

ลูกบ้านเค้าก็กลัว สั่งกับข้าวมากิน

ใครติดบ้าง เราก็ไม่รู้

ไอ่เราก็กลัว แต่ไม่ทำก็ไม่ได้ ...” ค่อยปล่อยควันออกลากยาว แทนเสียงถอนหายใจ

ลุง ผมเอาแก้วมาให้อ้วนบรรจงหยิบของที่เตรียมมา

มันเก็บความเย็นนะ อยู่ได้ทั้งวันบรรจงเทน้ำหวานจากถุงหูหิ้ว จากร้านหน้าปากซอย

อ่อ แก้ว Ye.. หรอ

ขอบใจมาก ลูกลุงหยิบแก้ว แล้วดูดชามะนาวทันที เสียงลูกกระเดือกดังตามจังหวะกลั้นหายใจ

อ่าส์ ..” น้ำแข็งดังกรุ้งกริ้งกับปริมาณน้ำที่ลดลง

ป่าวๆลุง แก้ว Flet พวกผมทำกันเอง ถูกกว่า ไม่ถึงพันอ้วนแก้แทบไม่ทัน

ของพวกนี้ ลุงไม่มีตังซื้อหรอกแม้จะเย็นจับใจ แต่รายได้มันช่างน้อยเหลือเกิน

ไม่ต้องซื้อครับ พวกผมให้ฟรีอูฐ ตอบอย่างรวดเร็ว

โห ไม่เป็นไรๆ มันแพง

ลุง ไม่ต้องเกรงใจ เด่วลุงก็เอาน้ำมาเติม เย็นทั้งวันอ้วน เสริมทันใด ตามความตั้งใจ

ขอบใจ ลูกดวงตาเบิกกว้าง เห็นรอยยิ้มเรืองๆ ปากขยับดูดน้ำหวานอีกเฮือกใหญ่

รถเมอร์เซเดสสีดำชะลอตัวใกล้เข้ามา มือวางแก้วลง ขยับแมสขึ้นปิดจมูก พุ่งตัวกระโจนเข้าหาพร้อมกันในทันที เจลแอลกฮอล์บีบลงมือ ถูไถจนเสร็จสรรพ ก่อนจะแลกบัตร ตามขั้นตอน เหมือนเป็นระบบอัตโนมัตที่ถูกตั้งมา

รถแล่นผ่านไป เดินกลับมาอย่าช้าๆ ก่อนจะหยิบก้นยาเส้นที่เหลือ อัดลงปอดคำสุดท้าย

โควิด นี่ลำบากเหมือนกันนะอ้วนชายตามองตามเป็นระยะ

ลุงยังดีนะ มีงานทำ

ดูข่าว คนตกงานเยอะ ลำบากกันหมด

สายตาแกดูละเหี่ยใจ

ลุงได้เงิน เยียวยาไหมเนี่ยโย่งโพล่งถามขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง

โหย เกือบไม่ได้ ลุงทำไม่เป็น

คนในหมู่บ้าน เค้าช่วยลงให้

หมู่บ้านลุงดีนะ เหมือนเป็นครอบครัวอูฐเสริม

ลุงอยู่ที่นี่นานแล้ว ก็ดูแลเค้าเหมือนลูก เหมือนหลานแหละ

พวกข้างนอก บางคนไม่ใส่แมส ลุงก็ต้องคอยเตือนมือแกะกล่องเหล็ก มวนยาเพิ่มอรรถรส

วัคซีนเค้าก็ลงให้ แต่ไม่รู้จะได้ฉีดเมื่อไหร่

เหมือนกับกลิ่มควัน จะช่วยกระชับความสัมพันธ์ให้เร็วขึ้นก็ไม่ทราบ ทั้งสี่คนพูดคุยกันอย่างออกรส

ลุงคิดยังไงกับมาตรการของ…” โย่งปล่อยหมัดหนัก

เค้าว่ายังไง ก็ทำตามนั้น

หมดหวังไปนานละเสียงหัวเราะดังขึ้นตามกัน

เด่วๆลุง ผมจะเอาไปลงโซเซีล ลุงไม่กลัวหรอ

เออ เอาเลย

กูกลัวอดตายมากกว่า  น้ำเสียงกระแทก ยิ่งกว่าคำว่าจริงใจ เหมือนตลกร้าย ตามมาด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะว่าเข้าใจตรงกัน

เอางี้ คำถามสุดท้ายครับอ้วนปิดบทสนทนา

โควิดซา ลุงจะทำอะไร

ถอดหน้ากาก ก่อนเลย

รำคาญชิบหายพากันขำครืนๆ หัวเราะชอบใจในคำตอบ ในยุคที่ทุกคนต้องใส่หน้ากากเข้าหากัน รอเวลาที่จะถอดออกลงบ้าง

เออ ไอ่แก้วนี้ก็ดีนี่หว่า น้ำแข็งละลาย ยังเย็นอยู่เลย

เนี่ย ลุงก็เอาไอ่แท่งนี่ไปแช่ช่องฟรีส ใช้แทนน้ำแข็งโย่งปิดการขาย

 พันลำ

 

 

 

Back to blog

Leave a comment

Please note, comments need to be approved before they are published.